Ýmgeyle kucaklayýp selam verirken güne Sevdamý yazýyorum þiir benim kandilim Aldýrmadan güneþin yaðmurla söndüðüne Rengarenk gözlüðümle þerre uzanmaz dilim Yüreðimden baþlayýp kaleme çalar þiir Sevgiyi kucaklayýp hüzünü deler þiir
Seherin yalazýyla gökyüzü kafeslenir Ateþten bir gömleðin her iki ucu açýk Kuþluk vakti gelince kalemim nefeslenir Sevdiðime bakarým varsa içimde göçük Gözlerinin ufkuna sýrrýna dalar þiir Muhabbet ve sevgiyle heyeceye dolar þiir
Gözlerimin önünde resm olan eþsiz bir nur Saçýnýn kakülünü edasýyla dökerken Bahar olur yaz olur mevsim gibi dokunur Gam kasavet býrakmaz yüreðimi sökerken Meltem esintisiyle rüzgârý yalar þiir Ekmeðin dilimini ikiye böler þiir
Evrene sýðmýyorum yazacak çok þeyim var Kuþlarýn þarkýsýndan güllerin kokusuna Mýsra olur dilimde kara gözlü nazlý yar Hayran hayran bakarken yüzünün nakýþýna Her güneþ batýþýnda geceyi sular þiir Saadetin üstüne saadet diler þiir
"Bu sabahlarý böyle" kim mesut görebilir Deniz güneþ ve ay’ý sarmalayýp kundaða Çimleri yerden alýp kim göðe serebilir Yýldýzlarý doldurup çeyiz diye sandýða Kalem yanlýþ oynarsa utanýr siler þiir Doðduðum günkü gibi aðlamaz güler þiir
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.