Takatsiz Duyguların Masumiyeti
Aþkýn sürgün tohumu düþmüþse yüreðime;
Hazzýný tadýyorum sevdanýn bin firaktan.
Ýklimler dökülürken her seher üzerime,
Mevsim sýcaktý sana ben ýraktan ýraktan…
Takatsiz duygularýn masumiyetini bil.
Aþkýma hüzün ekme o kibirli dudaktan.
Hüznün yürek titreten sihriyle öldüm deðil,
Ruhum tutsaktý sana ben ýraktan ýraktan…
Al da gel yüreðimin sorgucunu hüznünle.
Bak yine kan damlýyor sevda kokan sancaktan.
Kanla ýslanmýþ aynanýn sürgün derdini dinle.
Kirpik mýzraktý sana ben ýraktan ýraktan…
Lalelerin güllerin gözlerinde hüzün var.
Cana bin can katýyor umutlar ak duvaktan.
Karanfil konaklayan yüreklerde nevbahar,
Bakanlar baktý sana ben ýraktan ýraktan…
Her dem beyaz bulutlar gözyaþýma aðlardý.
Ayazlar seslenirken zemheriye uzaktan.
Sana mecbur özlemim hayalimi daðlardý.
Iþýklar yaktý sana ben ýraktan ýraktan…
Özlemi tattým durdum ey nazlým vefasýzým!
Kumral sürgünlüðümü irkilten al yanaktan.
Istýrabým sendendir, sendendir sonsuz sýzým.
Sevinçler aktý sana ben ýraktan ýraktan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.