yýldýzý kaymýþ bir garsonum beþ yýldýzlý otelde nezaketim inceliðim sahte saçlarýndan tutup kopardým bir papatyayý mýzraklý bir mýsra sapladým kalbine seni ben bu acýmasýz kirli dünyada incitmeden sevmek istedim ama herkes kadar hayvandým bende bazen düþünemeyen
kendimi burada terk ediyorum halbuki þahdamarýmdan yakýndým kendime ne kendimi sana anlata bildim ne inþaat iþçilerine karl max’ý marangoz kalfasý böyle nefretle bakar bize halbuki onun döktüðü alýn teri onun hayatýný güzelleþtirsin diye ölmedi mi Mahir?
bak þu ýþýklarý yanan yerlere gerçekten mutlu mu yaþýyorlardýr cehennemi yaþayanlarýn yaptýðý villalarda gökdelenlerde, saraylarda... allah birdir kelimesi kaç þeytaný kovuyordu bir daha söyle kaç þeytaný? bana cennetten bahsedip durma inanmýyorum ekmek çalana hýrsýz diyor adalet onlara beyfendi çok orospu çocuðu bir yer bu dünya...
Cevher Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.