İnsan insana
Süzülen kandil isi, gönüllerde mürekkep
Levh-i mahfuzda hüküm yazar insan insana
Mâverâünnehir’in körfezi as’ra sebep
Ummâna varmak için, uzar insan insana
Med-cezirle bulanýr, bunaldýça durulan
Ne kuraný yorulur, ne de yorar kurulan
Bir bedesten içinde her mihenge vurulan
Ýnci mercan tezgâhý, pazar insan insana
Yayý bozuk terazi dilini doðru sanýr
Boþ kefenin içinde dolu olan utanýr
Her kiþiyi meydanda, er kiþi doðru tanýr
Al-ver le dalavere, azar insan insana
Aþk atýnýn üzengi dehr örsünde teþekkül
Dalýnda gül goncasý, bülbülüne tevekkül
Neslinin rücûsu bu, as’lolana teekkül
Kara deniz içinde, nazar insan insana
Gâhi saz ile sözde, her gündüzü pür neþ’e
Gâh zülfüyâr görünür, gece tatlý bir iþve
Arýya vahyedilen, o gözleri menevþe
Ýþvesiyle bin akçe, bozar insan insana
Kýblesini bilmeyen bülbül olsa güle ne
Kâl-u belâ dan beri ikrar imiþ bilene
Yükünü yüklenmeyen, nerden bilsin çile ne
Bir diriye bin mezar, kazar insan insana
Sýrrýna da sýr olmuþ, mezar insan insana
Erol URAZ 14.10.2015 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.