Bir elmaydý aldýðým Çaldýðým manav tezgahýndan. En büyük günahýmýn Tövbesi yürüdü ardýndan Yeþil küçük çok küçük/ bu elma Oldu benim günahým Oldu benim dev elmam
Masum ellerimin en derin kiri Yokluðun, çocukluðun Kabus renkli mahþeri
Çocukluk bitti o gün. ...
Ne uçurtma uçurdum Ne bebek yaptým kaþýktan. Elma kurdu türedi Kemirip durdu beni. Yeþil küçük çok küçük Þu dev gibi aðzýyla.
Gün Ay UYSAL- ERBAA Sosyal Medyada Paylaşın:
Gün Ay Uysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.