Yine mi yaðmurda ýslanmaktan korkuyorsun, Benim göz yaþlarýmdan sana zarar gelmez. Yürümüyorsun,ayaklarým çamur olacak diyorsun, Ben sen gideli,yüreðime beton döktüm,be sevgili. Þimdi yürüsen yüreðimin üstünde,ayaklarýn kirlenmez.
Zannetme ki sen olmasaydýn ben öðrenmeyecektim aðlamayý, Ben göz yaþlarým ile temizliyorum,kalbimin tozunu ve de kirini. Tebessümü sýcak kadýn,söyle,ne zaman öðrendin soðuk olmayý? Yaþýyorsam sebebi sensin diyordun,iþkal ederken gözlerimi.
Yalancý seni,
Öyle boþ býraktýn ki gönlümü,derin boþluklarý doldurmak için, Bilir misin ? vagif kaç akþamdan kalma gönüllere seyyah oldu. Mutlu mu oldu? hayýr,böyle olmasý gerekmiyordu, Ama ateþin sönmemesi için,bir çýrada yanmasý gerekiyordu, Dediðim gibi,sensizlik soðuktu,tüm benliði ile üþüyordu.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.