zaman kendi içinde kayýp bir ülke pusulam þaþkýn yollarým sisli týp ký gözlerim gibi…
meçhul adýmlarla yürüyorum karanlýða iz taþýyan her acýya diz çöküyorum içimde karýncalar bile terk etmiþ dualarýmýn bereketini
belki þafaklarý firarda hayalcisi bile olmayan kýrýk bir sallanan sandalyeyim
ya da ahþap gülüþü olmayan bir salýncaðým belki de
çocukluk düþlerim sorgusuz sualsiz çarmýha gerilmiþ belli ki içimde oyuncak askerleri olmayan bir savaþ var ve bir bir ölüyor içimdeki renkleri vurulmuþ uçurtmalarým
gözlerim kapalý bir uyanýþ resmediyorum toprak kokuyor saçlarýmýn yaðmurlarý ormanlar içiyorum kana kana gelincikler serpiyorum ovalarýma gümüþ derelerde sektiriyorum çocukluðumu yaban ballarý ile sývazlýyorum dudaklarýmý çiy taneleri kirpiklerimde nefesim ise Annem kokuyor.
ilhanaþýcý/eylülikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.