Çarþamba’nýn üstüne saðanak yaðmur yaðar Topraklar yeþillenir ýslandýkça kaymaðý Yýkanmýþ bir havadan eleðimsaðma doðar Arkada renkli bir yay, içinde Canik daðý
Daðlar delindi bir bir, vadiye set kuruldu Ýnsanoðlu nelere hükmediyor doðrusu Her bahar taþan suya betondan gem vuruldu Uslandý Yeþilýrmak, duruldu köpüklü su
Hele bir bak köprüden ýrmaðýn doðuþuna Þehre girerken nazdan kývrým kývrým kývrýlýr Güneþ düþer caminin kurþun kaplý taþýna Rüzgârla minareden ezan sesi savrulur
Güdülen kan davasý, iþlenen cinayetler Kirli bir yama gibi duruyor tarihinde Ýnsan gibi yaþamak olunca tüm niyetler Ýnsan cehaletini görüyor tarihinde
Bir zamanlar her gece kurbaða korosunun Bitmek bilmez þarkýsý karþýlar tanyerini Çarþamba, tarým kenti deðil midir Samsun’un Fýndýk dallarý almýþ sebzelerin yerini
Bire bin, bire milyon veriyorken topraklar Günü kurtarmak için neden satýlýr yarýn Para alýp satanda rehin kalmýþ sokaklar Aç sefil seni bekler evde çocuðun, karýn!
Çay mahalle, Hasbahçe, Sungurlu, Sarýcalý, Orta da Yeþilýrmak, belinde dört kemeri Zengini çekip gitmiþ, yüreði karýncalý Biraz zor anlaþýlýr Çarþamba grameri
Çarþamba son topraðým, kazancým, bereketim Çekip gidenler duysun yüreðin sedasýný Coþari der; Çarþamba, vataným, memleketim, Ayrýldýkça yaþadým çoðalan sevdasýný.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.