Dilim, engel deðil engeller içinde. Söz ne zaman vurursa evsiz çocuklarýn parklarýný Ýþte kaçmak için vakit gökte beliren aydýr. Ben bu yolun týrmýklarýný bahçemden çok sýrtýma vurmak için kovalandýðýmdan çok kaçmak için okþarým. Ne var ki sözün aðýzda pürüzlenmesi törpüler durur bu günü ve yarýný ömür derler, ömrün törpüsü. Ne var ki ben sözlerimle boðuþan bir güreþçi peþlerine saldýðým atlýlarý hizaya sokan lord ve bu sapkýn dizelerin hakimiyim. Þimdi düþünsem eskiden düþünsem eskisi gibi Bir düþünebilsem olduðu gibi kalacak her þey Düþleyebilsem geleceði avuçlarýmda Parmaklarýmý býrakacaðým. Küfrüm gibi aðýzým ve maçasý þiirbazýn bir çitten salýnan. Þimdi diyorum artýk her þeyden nasiplenebilirim. Dilimin süsünü ellerine býrakmak zor. Kendimi bahtý beyaz gelinlere býrakabilirim kazý-kazanlara. Çeþme dilimden anlar ben çeþmenin dininden. akar durur suyu ya çay olur ya çamur... Ben yalýn bir ayakla gezerken...
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
seng Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.