Ben karanlýktan ýþýða çýkýyorum Nefessiz býrakana kadar ruhumu Yazýyorum Halimi sorma Ki sormuyorsun
Böyle iyi ..
…Peki
Bizler gecenin arkasýnda dolaþan Gölge kadýnlar Senin için yollarý ateþe verdik Sen hiçbir þey duymadýn Bence sýcak evinde uyuyordun
Her birimizin gönlüne bir damla aþk ateþi düþürmüþsün
Gölgeler uðulduyor , adýndaki seslerle Önce þaþýrdým bilemedim
Ki tufandý adýn bence de ...
Anlamadým Senin için kederlendiklerini Anladýðýmda aþk beni bulmuþtu .
Büyülü gecede konmuþtu elime beyaz bir güvercin Þarký söylüyordu kalbim Fantastik bir öyküde yuvarlanýyordum Elimdeki pembe bir kristal parlýyordu, Gözlerini görünce gökyüzünde ..
Sen sýcak evinde uyurken Gölgesi kadýnlarýn savaþýyordu Saçlarý her birinin uzun ve siyah Kederleri gibi ..
Müthiþ yaþatan , Müthiþte öldürüyor iþte ..
Kadýnlarýn gölgesi , Saçlarý her birinin uzun ve siyah Sen sýcak evinde uyurken Savaþýyorlardý kalpleri ve birbirleriyle ..
..
Birazý yar’a’lanmýþtý saçlarý siyah ve uzun Gölgesi kadýnlarýn ..
Bir yer aradým kendime ve kalmaya sebep Saçlarým sarý ve kýsa Öykünün akýþýna aykýrý ve tek Kapattýn gözlerini, baþýn önünde Anladým.. Karanlýk..
Ben barýþýn aksiyim .. Ben karanlýktan aydýnlýða çýkýyorum Öykü derin , Gölgesi kadýnlarýn Savaþýyorlardý Saçlarý her birinin siyah ve uzun ..
SÝBEL EÞÝYOK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kanatlı ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.