Biliyorum Allahým, hem Rahman hem Rahim’sin, Vatana kýyanlara, ne olursun kýyýver. Analarýn gözünden, yaþlar artýk akmasýn, Gözyaþý döktürenin, gözlerini oyuver.
Gözümüze bakarak, bizleri kandýranýn, Devlet malýný deniz, sayýp da bandýranýn, Gariban fukaranýn, ocaðýn söndürenin, Ocaklarýný söndür, düþünmeden koyuver.
Türk, Kürt, Laz, Gürcü diye, bizi kim yaptý ayrý? Ýsrail uþaðýnýn, olur mu bize hayrý? Onlarýn evinde de, kýyamet kopsun gayrý; Sur’a üflesin artýk, Ýsrafil’e deyiver.
Bir gün fýrtýna biçer, bu gün rüzgâr ekenler, Ele uþaklýk edip, bize üstten bakanlar. Cayýr cayýr yansýnlar, içimizi yakanlar, Þu "amin" diyenlerin, dileðine uyuver.
26.08.2015 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.