Ölmüşüz...
Zeynep Tavukçu

Ölmüşüz...

_ne ben sensin
ne de sen benim

lakin
akl�n yoluyla inkar ettik�e ger�e�i
heple hi�in k�p� s�f�r gibi
ac�m�z tarifsiz_

ben, menek�eleri sevdik�e senin kadar
kalemden katran
g�z�mden tuzlu s�z�n akt�

g�nd�z hayalleri kurarken
ne mekan bildik
ne de zamanda birdik

t�m d�nyay� siyaha emanet edip y�ld�z sarho�u
sadece beyaz� seyrettik

ay ��na d�k�p s�z�m�z�
utanmadan �ehrin g�be�ine bakarken u�urum kenar�ndan
gelecek kimsede yoktu
yine de, g�l�msedik...

ve
�eytan�n unuttu�u bu kanl� h�crede
ya�murla ar�nd� sand��m�z g�nahlarla
kulak ard� sigara muhabbetiyle
vah�i hayvan gibi b��ren �fkeli �iirlerle avunduk

oysa �imdi, d�ne tak�lm�� incinmi� parmaklar�m�zla
i�in i�in yan�yoruz

Sosyal Medyada Paylaşın:

Zeynep Tavukçu Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Vurgulu HoŞ GeLDiN BeBeK!!! Şeyma... Gülümsemek yalnızlığın yokluğudur!... Pandomina* Camdan küre... Gülümse!... Venedik sarısı Siz, kimsiniz? Deliliğe övgü (*)

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Ölmüşüz...