Gönül sustu kalem yazmýyor Dostlar Yurdumun üstünde Dolaþýrken kara bulutlar Genç fidanlar Toprak olurken Gözyaþlarý sularken Toraklarý Ne gerek var yaðmura Kan gölü yurdum Her gün ölüm Kusuyor hainler pusuda Gözler gülmeye çalýþsa da Gönül aðlýyor doyasýya Hayat devam ediyor Bu güzel yurdumda Yaþamak güzeldi Bir zamanlar Ne güzeldi Dostluk vardý Sevgi vardý Allah korkusu vardý ne oldu bu güzelliklere Rabbim sen yardým et Merhamet et bu aciz kullarýna Þehit annelerine Sabýr eðle Yanan yüreklerine Biraz ferahlýk ver Askerlik yapan gençlerimizi Sen koru ya rabbim Sen koru Zalimleri hainleri Sana havale ediyorum Sen Kahhar isminle Kahret ya rabbim Kahret Bu dizelerimi yazarken yakýlan zeytin aðaçlarýný dinledim gördüm kahroldum çok geçmedi bir þehit haberi ile titredim Þýrnak tan gelen Dinmeyecek gözyaþlarý dinmeyecek Dinmeyecek dindirmeyecekler Ayþe Karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.