YAŞAMIN KIYISINDA

Bana bir mezar al
……………….anne,
ölümlerden ölüm seçtim kendime
………………..hazýrlan þölenime.
Þair, öldürülen her þiir’inde ölür.
Kaç kez öldüm ben anne ?
Kaç kez tabut hazýrladýn bana
……………...kavak aðacýndan,
kýymýklarý kanatarak týrnaklarýný.
Boþuna saklanmýþsýn, asma aðacý örmüþ seni,
þarapta ki üzümler söylediler bana da,
……………………….kederlenme sen.
“Her canlý ölümü tadacaktýr”, yazýyordu
………………….mezarlýklarýn giriþinde.
Kaç kez yazýyordu,
………..beraber okuduk anne,
……......kaç kez ölebilirdi ki insan ?
Oysa biz ,
on kez, yüz kez , bin kez… çok kez
gizlice buynuz aðacýnýn yapraklarýnýn arasýna
………………………………….gömdük beni.
Kimseciklere söylemedin deðil mi anne ?
Sonra,
sonra her sabah yeniden dirilttik
boðarak hýçkýrýklarýmýzý aðýtlara.
Hýçkýrýklar, gecenin gözlerine gömer
……………………………….ölülerini,
……………………………………..bilirsin sen.
Aðladýðýmýzý kimseler duymadý deðil mi anne ?
Ne iþe yarar aðlamak,
çocuklar iç yerimizden göçüp gittikten sonra,
kalbin düðmeleri yýrtan inip kalkýþý
……………………………..ne iþe yarar.
Ýpe sermiþim bakýþlarýmý,
say ki seyirlik gerdek gecesi ertesi mendili gözlerin,
……………………………………………..gözlerim.
Off… Nerden geldi aklýma þimdi.
Bacak arasýnda söndürülen þehveti,
toplasak, bölsek, çarpsak
kaç mendil eder,
kaç dönüm, kaç inek , kaç koyun,
-eski bir yara, hala kollarýmýzdan çekiþtiriyor anne.
Dört iþlemin iyidir senin,
on altý yaþýnda ki gözlerinle söyle,
kaç mendil kanar , bilsinler.
Sen bilirsin,
hala çalgýlý çengili ipe asýyorlar mý
ut yerlerimizi.
Bilmiyorsan
pazar yerine gelen satýcý kadýnlara sorsan hani,
kapatýyorlar mý yüzlerini
………………..al yazmalarla
…………………..bir kuþluk vakti yine.
Hani diyorum,
kalbim oralarda bir yerde, ipe serilmiþ olabilir mi,
bir sorsan diyorum anne.
Diyorum ki,
Akdeniz’in ana karasýna hasret
………………...irili ufaklý adalarda,
leþ gagalayan martýlara sorsan,
-martýlarý ne çok severim bilirsin-
nerde sabahlýyor kalbim ,
……..söylemezler deðil mi.
Parçalamýþlardýr belki de,
…………………üzmez beni
…………………söyle bilsin martýlar.
Ölülerin kalbi acýmazdý deðil mi anne ?
Ahh… Kalbim.
Bombalanan kentlerin ortasýnda,
güvercin ürkekliðiyle uyuyakalmýþ çocuklarýn
………………………avuçlarýndadýr belki,
……………………………………….bir baksan.
Aç sineklerden yüzlerini ayýramadýðým utançlarýn
dudaklarýna sývanmýþtýr kim bilir,
bir de oraya bak benim için anne.
Napalm bombasýyla yanan kýz çocuðunun
çýplak ayaklarýyla,
korkuyu, dehþeti çiðneyerek
…………koþuyor olabilir mi ?
Ahh… Kalbim nerdesin ?
Bana bir mezar al
………………anne.
Ölümlerden ölüm seçtim kendime
………………..hazýrlan þölenime.
Þair , öldürülen her þiir’inde ölür.
Biliyorsun deðil mi anne ?
havva kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: