Bahanesi olmayan sözlerim var benim, Ýçime attýkça çamurlaþan,
Çok insan tanýmadým ben Yakýnlarýmdý Düþtüðümde o çukurda Beni tekrar boðan,
Çok kalabalýk yerlerde Yalnýzda kalmadým, O kalabalýða karýþýp Sýradan da oldum ben,
Çoðu insan gibi hata yapýp Kendimi savunduðumda oldu, Ama her zaman, hata yanlýþ yaptýðýný göstermez, Büyüdüðümü anladým ben,
Oyunlarýyla kýrk takla attýran, Yalan sözleriyle, merhamet dileyen insanlar gördüm, Küçüldükçe kaybolan, Kayboldukça deðeri de yok olan, Zaten kaybolmuþ bir þeye deðer vermezdi insan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra karakuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.