bir þeyler söyle bana en tatlý sesinle ’git’ de mesela soðuk bir suratla karþýla kelimelerimi inadýna ört kapýyý yüzüme gülümseyeyim hala kalbindeyim hala nefretine nailim diye.
ya da sus istersen içinden aðlamak gelse de kov o yaþlarý kirpiklerinden avuç avuç gülücükler çarp suratýma hatta ’sevmiyorum’ de hiç sevmedim sen kadar sýrf bir þeyler söylemek adýna sýrf beni yýkmak adýna nereden bileceksin yýkýlmaya alýþkýn duvarlarýn acý çekmeyi dahi unuttuðunu.
az daha unutuyordum seni deðil ama hýrçýn kýzgýnlýðýný gözlerinde biriken öfke nöbetlerini kalýn postallarla yürüt üzerime dilindeki tüm mermileri boþalt üzerime kalmasýn þarjörde son kurþunun rulet oynayamayacak kadar ölüyüm zaten.
diyorum ki hani dað baþlarýnda uçurtma uçuran çocuklar var ya onlardan bahsetsen bana benim hiç uçurtmam olmadý olsa da onu uçuracak kadar çocuk kalamadým biliyorsun iþte benle ilgili her þey gibi eminim ezberindedir ama bilmediðin bir þey var hep merak ederim uçurtma ellerinden kurtulup gökyüzünde kavisler çizerek uzaklaþýrken ellerinden ve bom boþ bakarken gözlerin ve üzüntünün en koyu girdaplarýnda yüzerken hiç merak ettin mi o uçurma nereye gider?
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.