perçinleþmiþliðin en güzel þekli seni sevmek, meteliðe kurþun sýkarken.. caným benim, bu sevda nasýl paklanýr yanarken yüreðim, ne sen sor ne ben cevap vereyim, can tanem benim...
yalnýzlýklardan bir kaf daðý yaptým, içine seni koymam neyi deðiþtirir ki, aðzý yok kalbi ona keza o da yok, teselli desem o bile mechul.. aranýyor sensizlik diyarlarýn da, yokluklar ne göz çýkarýyor ne de kaþ dikerken özlemlere hasretlik, ben aþk olam sende sevda bitsin artýk bu sessizlik...
bu bir arzu ta derinliklerinden fýþkýran, çerçevesi mavilere boyanmýþ, akan zamana derya olurken sellerin eli mahkum, çizdiði yol belli mecburiyetin gazabý gibi.. çivilenmiþ sanki.. sev veya sevme yine de o biliyor iþini.. sen aþk de ben de sevda ne fark eder yoksa bir çaresi rotasýz bir gemi misali...
(Berlin,04.08.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.