Siyah bir güvercinin Beyaz kanatlarýna yükledim Dimaðýmdaki meddücezirleri Ve saldým gökyüzüne nefesimi
Bütün ýþýklar söndü Kent karanlýða gömüldü Beynimin içinde uðuldayan Yüz kiþilik bir orkestra Uykularý haram kýldý gözlerime Huzur kendini astý
Bir aðacýn yapraklarýna gömdüm Ýhanetimin sancýsýný Dilim lal Kulaðým saðýr Ve gözlerim ama artýk
Küskünüm aynalara Suskunluðumu tokat tokat indiriyor yüzüme Baktýðým ben miyim? Yoksa ihanetimin bedeli mi?
Bende herkes kadar kötüyüm artýk Bütün iyi niyetlerimi Yargýlayýp infaz ettim Artýk dilim keskin Gözlerim acýmasýz Kalbimse vicdansýz
Bu ruh kaç defa daha ölür Ve bu cinayete Kaç kaza süsü verilir
Geçmiþin yara kabuklarýndan Sýzýyor ihanet Suskunluðum konuþamamak deðil Kelimelerimin kurþun olup Seni vurmasýndandýr
Ýçimde ki þeytan Konuþursam cennet Sussam cehennem Ruhumsa ikisi arasýnda Arafda tutsak Ey Azrail! Gel Gel de içimde ki þeytaný çarmýha ger.
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsundeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.