Küçücük ellerine saklamýþ þekerini.
Yüzü gözü gözyaþlarýyla lekeli…
Kývýr kývýr saçlarý
Alnýna düþmüþ…
Ýçindeki acýyý silemez zaman.
O mâsum yüzünde acý duygular,
Kapatsa gözünü hep karþýsýnda,
Ne yapsa kaybolmaz o silik hayâl…
Uykuya dalsa bir an,
Titrer, uyanýr,
Uzanýr elleri karanlýklara,
Arar annesinin sýcak nefesini,
Ne yazýk, tutamaz þefkâtli ellerini,
Yorganýn içinde sessizce aðlar…
Ýçinde biriken anlamsýz keder,
Nedendir bilemez, onlar nerdeler?
Gelen geçen okþasa da saçlarýný,
Onun beklediði ana kokusu,
Gözleri kapýda umutla bekler…
Kývrýlýp uyumuþ bir yavru kedi
Erimiþ, düþmüþ bir tarafa
Elinden þeker…
Daldýðý rüyâlar getirmiþ onu,
Özlemle sarýlmýþ annesine, gülümser yüzü,
Bir melek gibi uyurken, pembe aðzýndan
Dökülüyor, hasretle, o ‘ANNE’ sözü…
Kýrýlmýþ þimdiden kanadý, kolu,
Kahrolasý savaþlarýn vurduðu çocuk,
Daha süt kuzusu, gözü yaþ dolu,
Büyümeden hayatýn yorduðu çocuk…
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.