Çýkar maskeni Lelia
Beyaz sürme alnýna
ve göðsünü de açma artýk yabancýlara
Zannetme ki þairler
kalem yüzünden maðluptur hep
aþkta…
Masum deðilsin
Ellerin günahkar kirli ve kaba
Yaktýðýn aþýklarýn küllerinden kalma
Þefkatli de deðilsin
Düþ kuranlarýn cesaretlerini kýrýyorsun ki
yýkmasýnlar senin kumdan kulelerini
Ah Lelia !
Teninde bin bir aþk lekesi taþýyan insanlarýn
çizemez tekrar yüzünü Tulsidas bile
sahih olmayan sözlerle
Sözler… gebe býrakan sözler…
Ne çok çýktý aðzýndan Lelia
sýnýr
zaman
ve mekan
tanýmadan
Yakýnda o sözleri doðuracak
ve yalnýz emzireceksin
Adýmý bela okuyan dillere yatýrdýðýndan beri
bu senin kaderin
En keskin bahanelerini getir Lelia
Bileklerim can atýyor karþýlamaya
Cismimi unutabilirsin
dudaklarýmýn tadýný da
ama bileklerime kastetmeyi asla
Ýkimiz de biliyoruz nasýlsa
Haksýzlýðýný bir tek intikam hýrsýyla görmezden gelebildiðini
deðil mi ?
Bileklerim hazýr
-istersen þahdamarým da-
Çekinirsen
ya da beklersen
Uriel’in son müziðini
Baþlayamayacaksýn yeni bir masala
Dert etme
Gökyüzü dürülmüþ
Daðlar dökülmüþ
Canlar lime lime
Dert etme
Kelebekler kendi rotasýnda uçmuyorsa
ve yusufçuklar kendini atýyorsa ateþe
-çemberi gittikçe daraltan havarilerine güven-
Makyajýný silme
ve çýkarma yüzünden sahte de olsa
tebessümünü de
Senin olmadýðýn þehirleri türküleri sevmeyen
gözyaþýna þahit olan günleri düþman belleyen
bu adamý sustur
Zaten ölüler kitabýnda yazýlýdýr adým
ve ben hayata ýslak bir tabutta uyandým
Mezarlýklar sessizdir sakýn ha
ve paragraflar zehirli
Sen Lelia
sahip olduðun
yedi heceye
göm beni…
30/07/2015Denizli
Özgür SARAÇ (Râzý)