kitapsýz gafillerin
yaðmur gibi yaðarken tepemize kahpe kurþunlarý
ey vah dedim o anda cýz edince birden yüreðim
usuma hali geliverdi birden bire ülkemin
gök yüzümüz atimiz gibi kapanýp da gitti çýðlýklardan
ve kapkara bir kasvet düðümlendi boðazým da
oynanan’sa bin bir hileydi hiç býkýp da usanmadan
dilde dua gönlümde yalvarýþla diz çöktüm yaradanýma
çünkü çok emindim sözlerimin ona varacaðýna
anlattým ahvalini bu ülkenin yakara yakara
acý vardý içimde fal taþý bakýþlarla gözlerimse aðlamakta
korkutup da duruyordu neme lazýmcýlýk ki
çektikçe çekiyor hepimizi karanlýðýn cehennemine
sönmemiþ umutlarýmý ancak ki
bir cýlýz ýþýk gibi insana olan sevgi saðlamakta
tam oldu da olacak derken
havsalam almýyor bu cennet vatandan kim býkar ki
neyi bölüþemiyor bu insanlar
nasýl bir çýkar olabilirdi ki
hiç mi bir ekmeðini yememiþti kin ve nefret kusanlar
Biliyordum ki bu cadý kazanýnda ki çomak ithal ellerde
aslýnda bizim olmadýðýmýz
bir oyun oynuyordu bu son perdede
biz neydik peki adam mý sayýlmadýk öz yurdumuz da
bu içimize sindireceðim’iz bir þey deðil ki
karabasan veya kötü bir düþ gibi bir þeydi bu
kimdi peki bu topraklarýn asýl sahipleri
ceddimizin emanetlerini biz kime ne vakit devrettik ki
yýkýmdý bu benim için azar azar gelse de
bir ananýn ciðerini sökercesine giden þehidim
tek tek düþürülüyor göðsümüzün ciðer pareleri
lanetledim gitti herkesi
bu çorbada biraz da olsa herkesin tuzu olduðu için
yazýk ki yazýk olsun bu denli duyarsýzlýða
geçmiþte ve þimdi bizim için bu topraða
hiç düþünmeden þehit düþenler mi
yoksa biz mi aptalýz þu cünup halimizle
içim acýdý yine kustuðum nefretimle
kasýldý kaldý tüm uzuvlarým
bu yenilir yutulur bir lokma da deðil ki
suçumu kýstýrdým vicdan muhasebesinde
dinmiyor sýzýlarým atýþý sapýtmýþ kalbimde
kabul edelim ki bu hainlikler bir gün piþmanlýk çekmez
kabul edelim ki ezilince baþlarý inilemez
neyi nasýl geri getirebilirler ki
vicdanlarýn iblise hep eðik olduðu bir ülkede
hiç insan affedebilir mi ki kendini
hele ki ümmet kanýna bulaþtýrýlmýþ o pis ellerle
ben sesime ses vicdanýma da bir vicdan isterim
bu vatan ne senin ne benim be kardeþim
her þeyin mutlak olan bir sahibi var
bu vatan da biz hepimiz birer bekçiyiz
biz hepimiz de bir ümmet kardeþi deðil miyiz
söyle þimdi siz ne halt yiyip de durursunuz böyle
bu kin ve nefret kime niye
anana babana kardeþlerine ümmetine bacýna mý
yoksa satýlmýþlýðýna mý dersin
tüm geçmiþini ve geleceðini bir çýrpýda nasýl yok edersin…
(26.07.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!