Yine gönül bir kötüye dağlandı
Yalan tarlasýnda yýlan ararken
Gülün kabuðuna insan sararken
Paraya tamahsýz ölüm kararken
Yine gönül bir kötüye daðlandý
Gönül bahçesini derya sananlar
Ýnsan ateþinden gülden yananlar
Kötülüðe merhem dilde saranlar
Yeni gönül bir kötüye daðlandý
Tutuþur baðrýmýn kabri tutuþur
Sevdam yaralansa çölde yatýþýr
Dereler kesilse ummana katýþýr
Yine gönül bir kötüye daðlandý
Aþkýn türküleri mecnuna hastýr
Leyla gözlerinde dikendir pastýr
Ferhat þirininde ömürlük yastýr
Yine gönül bir kötüye daðlandý
Omzuma turlayan serseri kurþun
Beni çekiþtiren karþýmda dursun
Ýsterse kalbime bir tokat vursun
Yine gönül bir kötüye daðlandý
Sonunda zalime eðilmez baþlar
Sevdadan tutuþur aþk ile yaþlar
Adam olmayaný bu düzen taþlar
Yine gönül bir kötüye daðlandý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.