bir masalýn kahramaný ekmek kýrýntýlarý döktü ardýna kalbi, bir kuþ kýrýntýlar kalbinin aðzýnda dönüþ yok artýk... kahraman da özlüyorum çok
ya masal?
bir çizgiye mi yaklaþtý? bitiþ nerede görünen yok kimse kalakaldý yüzüm çürüyen üzüm sarhoþ bekliyorum çok
ya kahraman?
yahut yeni her þey yeni baþlýyor söylemek çizgi bu yakýn ve lakin yine yok kimse bu baþlangýç olmalý baþlýyor
ya ekmek kýrýntýlarý?
akýl hani düþünür düþündüðünü öðütür fikrince aþkta fikir kalsa iyi kuþlara göç yönü oluyorum çok
ya kalbi?
uzakta mý varmaklýðým? bilmiyorum yol gülgah mý bu hayat meddah mý boyuna mecaza boyuyor yüzünü yürüyorum çok
ya dönüþ?
bir masala benziyor þu hüzün þu sonbahar perdeli ev yaðsýn gökyüzünden içinden hayat çýkan dev devin elleri tutmalý hiç býrakmamacasýna sýmsýcak diliyorum çok
ya kahraman? özlüyorum çok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.