Döküle döküle sen kaldýn. Sýký sarýl dalýna, Sýký sarýl bana. Býrakmayacaðým seni rüzgara, Býrakmayacaðým seni tufana. Kýþýn senin donmana izin vermeyeceðim mesela, Saracaðým kabuklarýmla. Baharýn gelmesini istemiyorum aslýnda, Ýstediðim baþbaþa kalmak senle burda. Ne olur yani kýþ uzasa, Küresel ýsýnma ne yapacaksa þimdi yapsa, Ya da güneþ birkaç yýl doðmasa, Üþüdüðünde sarýlsam sana. Isýtsam seni kurumuþ dallarýmla. Belki dallarým hayat bulur, dokunuþunla. Kuþlar da þarký söylese, Yýldýzlar hiç batmasa, Yaðmur aþk þerbeti olsa, Süzüle süzüle aksa dudaklarýmýza. Sarhoþ olsak, kalsak öyle yýllarca. Tabi uyandýðýmýzda rüya olmasa...
Yunus YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ararat07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.