Ruhumda engerek yýlanýnýn zehri, Zehir, kalbim ile benim arasýnda Mekik dokuyor. Vücudum, çalan tik taklarýn esiri; Bir saða, bir sola yalpaladýkça yalpalýyor.
Elimde tükenmiþliðin en afilisinden, Koca bir borazan. Ýçimin gömülmüþ taraflarýndan, Ölülere þarkýlar söylüyor.
Sonum milattan önce, Bilmem kaç bin yýllýk harabeden Çok da farklý deðil. Yalnýz! Tarih bile þimdi benimle alay ediyor.
Zamansa yalnýz dünüm ile bugünümü Deðil! Yarýnýmý da alýp götürüyor. Ýþte tam da bu yüzden, Hala saf olan bazý yanlarým Yenilmiþ ve asi ruhuma Ninniler söylüyor… Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.