Ruhundan ruh üfledin, c/ismine insan dedin Tutuþan sývý koydun, damarýna kan dedin Gönül çelen yar dedi, yanlýþ anladýn sanki Harami bezirgâný, al sana sultan dedin
Hiç de farký olmadý, Arzu ile Kamberden Adýna sýnav dedin, geçti yetmiþ çemberden Koru beni dedikçe, küstahtan ve “nan-kör”den Uzak eyledin naný, al sana þeytan dedin
Kazanmak kolay deðil, kulluk denen davayý Elmanýn hükmü buysa, çoktan yedi ayvayý Bir kalemde yolladýn, Âdem ile Havva’yý Memnun ettin cihaný, al sana kurban dedin
Demir attý düþlere, hayal peþinde gezdi Doðruyu söyledikçe, onuncu köy de üzdü Kafatasýnda beyni, yumruklarýyla ezdi Gevredikçe imaný, al sana insan dedin
Züleyhanýn safkaný, uymadý ayarýna Bir yar sevdi gönlünce, yar oldu aðyarýna Suçu ne, günahý ne, mahkeme duvarýna Delibal kumandaný, al sana akran dedin
Celil ÇINKIR – DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Celil ÇINKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.