ah üzengi kemiðimde civa yorgunluðu konuþsun.. mezarýmýn þifalý otu üzerlik,kum,çakýl bir de saçlarýn hangi intiharýn methiyesidir okunan sevgili ki bir bulut akýlcý ve aydýnlýk yaðýyor mavi deðil.. esmer ve ýslak seyrüsefer bu sabah gözlerin cadde sokak bembeyaz istanbul olmuþsun
ah yüreðimin dalgalý düzlükleri konuþsun.. bilmem kaçýncý zamana ait göllerin çökelttiði killi katmanlarým,volkanik tüflerim dillensin þimdi...artýk atlarýn ve güvercinlerin uðramadýðý alnýma kar konsun..
ah o riyakar iç denize soyunan"bendi mahi"konuþsun din adamlarýna ve ressamlara bata çýka sana gelindiðinden.. gökler grileþince aðzým büyüyecek ve dilim daðýnýk vanadyum sana sözler sunacaðým parlak çelikten.. önce taþ duvarýný öreyim kar gibi yaðýþýnýn gecede sonra kedimiz ermenice uyusun..
Emin Çelikli
Sosyal Medyada Paylaşın:
emin çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.