Sessizliði dinliyorum, sessizlik beni dinliyor...
Ýlk defa kifayesiz gelmiyor
Dolu dolu anlatýyorum
Kendimi kendime
Ve o da beni
O kadar güzel dinliyor ki..
Sessizliði dinliyorum, ruhuma kulak kabartýrken..
Derinlerde bir yerlerde
Ýktidardan inmiþlere
Sessizliði tercüman edinmiþ
Söndürülmüþ fenerlere
Kulak kesiliyorum..
Sessizliði dinliyorum
Yýllarýn unutturduðu beni
Boyunlarýna parangalar takýlmýþ
Hayallerimi
Sessizliði dinliyorum
Ve o da beni
Derken kýzýllaþýyor karanlýk, kullanýlmamýþ bir gün,
daha armaðan ediyor Yaratýcý..
Renkler beliriyor
Buradayým diyor varlýk
Daha yok olmadým!
Ama þöyle bir soru yeþeriyor zihinlerde
Kime göre?
Bana doðmayan güneþi
Çýkamadýðým yarýný
Nereden bilebilirim?
Ve sessizlik bozuluyor..
Aldýðýn ilk nefes kadar uzak,
Verdiðin son nefes kadar yakýným diyor ecel.