Yoruldum Sancılardan

Bir cana canan olmuþ yüreðim
Yýllardýr lal olmuþ dillerim
Sessiz sedasýz ýssýz sokakta
Rüzgarla savrulur düþerim

Umudum bir bulutun peþi sýra sürüklenir
Her gün bana yeni benler eklenir
Kapalý kapýlar ardýnda
Dizlerimde takat kesilir

Sesim nefesimde kaybolur
Elimi uzattýðým, gayba yol alýr
Þu koca dünyada
Tuttuðum kaç dal daha elimde kalýr

Karanlýðýn baþý sonu gelmedi
Giden gitti gelmedi geri
Arkada kalan hep ben oldum
Karanlýðýn koynunda kayboldum

Hüzünlere gebe kalan hayatýn
Sancýlarý var yüreðimde
Dokuz doðuruyor suratý asýk sevdalar,
Gecelerde

Daha kaç yangýna körük olacak bedenim
Daha kaç aþkta son bulacak nefesim
Bu diriliþlerin
Ardý arkasý kesilsin

Yaþadýkça her gün
Bitmeyecek senler içimde
Her gecenin sabahýnda
Düþeceðim bilinmezliðin yollarýna

Gecenin en koyu karanlýðýnda
Yoruldum bu sancýlardan
Artýk kalemim kýrýldý
Cezam yalnýzlýða kesildi


Sosyal Medyada Paylaşın: