DUR ARTIK ÇIĞLIĞIM

ciðerime bastýðým sabýr taþý etime iþledi

gün gelecek de huzurlu ,mutlu nefes alýrým demekten

bir ayaðý çatlamýþ köprü üzerinde aðýr yürüyorum.

basamaklarý bir var ,bir yok,belanýn üzeri örtülmüþ gibi.

meziyetim bu ya mendil çürütmek koynumda

üzerimde kalmasýn çöker sevgimin vebali al götür

aradýðýný bilmeden yollara düþen sen

konaklandýðý gönlü, telafisi imkansýz yýktýn gittin.

kýyýlmýþ, gözden çýkarýlmýþ ,canlarýn pazarýndayým

kendi hayatýmýn celladý olmuþken,hakimi neylerim

saadetin bulunmaz þerbeti pamukla sürülür dudaklarýma

el uzatan yürek delen sözler kulaðýma girmez

güvenin eserini ayaðýmýn altýnda ezdim ben

bir divanenin kudreti ile ellerimle taþ ufalýrým

kýymýklara ayrýlýrým da kendimi batarým sana deðmesin diye

kaynaðýný buldum sandým topraðýn arasýndan sýzan tek pýnarým

avuçlarýmdan akýp gittin kanamadý içmeye þu caným

dur artýk gönül çýðlýðým gücün bitti duyan yok seni

güzü güz eyle,kýþý bahtýna örtü eyle vaktinde.

acýsýn ki hisset yaþadýðýný ,selam al yolla hakka

çökmüþ içime kabarýr taþar acýnýn zehri el vermeyin

tanýmam beden öfkeden haya bilmez bulaþmayýn

gidip bir tepeye açayým þu sinemi avazým çýktýðýnca baðýrayým

derdimin dilini ancak ben anlarým bundan sonra

sessiz ÇIÐLIK



















Sosyal Medyada Paylaşın: