Ayrılık demleri

masmaviydi deniz
eskimez güzelliðiyle Ýstanbul
rüzgar topluyordu yedi tepe
vicdanlý deðildi uðradýðým acý
elimde deðil yuva kurdum uçurumlara
martýlarýn kýskançlýðý geçmiyor
eþsiz hatýralarýmý tutuyor iskeleler
rahat deðilim ey þehir
vakitsiz geldi dönüþsüz ayrýlýk
en sonunda bütün vedalarý yaþadým ben
mutluluðu aramaya çýkmayacaðým
eðilmiþ söðüt aðaçlarýna benzemeyeceðim
rüyalara kapalý kalbimi de saklayacaðým
vuslata kaç dakikam kaldý
ekledim kendimi takvimlere,
esirim kýyametime.......


mustafa kaya

Sosyal Medyada Paylaşın: