Yanýma gel anne. Daðýldým ben yine. Topla kýyýmý köþemi Býrakma ortalýk yerde. Ýnsanlar kötü anne! Yakýyorlar canýmý durduk yerde. Dost bildiklerim kýrýyor kalbimi, “Caným” dediklerim söküyor ciðerimi. Sen olmayýnca yakýnýmda Ýyileþmiyorum artýk eskisi gibi.
Ben bu hayata yenildim anne! Biliyorsun böyle deðildim. Bakýyorum da elimde kalanlara Bir sen varsýn yaný baþýmda. Yoruldum ben anne! Mecalim yok doðrulmaya. Gel Bu akþam benim için, Yayla çorbasý piþir ocakta. Bol naneli olsun. Deðsin içtikçe canýma. Ýnan iyileþirim üç gün sonra… Yer yataðý serelim evin ortasýna. Yatalým seninle koyun koyuna. Veya uzanayým ayakucuna. Ýnan, Çok ihtiyacým var o güzel kokuna... Söylemiyorsun ama Ýyi bir evlat olamadým sana. Yerinden kalkýp Uzanamýyorsun eskisi gibi Soðuk sudan, sýcak suya. Yine de yapýþýyorum yakana. Bir türlü Büyüyüp adam olamadým daha... Sakýn bir yere gitme anne. Ýhtiyacým var gölgene. Elinden bir þey gelmese de, Öpüver geçsin acýlarým. Ýnan sýzlýyor dört bir yaným. Lütfen anne! Çocukluðumdaki gibi Yatýr beni dizlerine Kaþý sýrtýmý yalan yere…
Yazan:MEHPARE GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.