benden çýktým yola bize giderken gündüz aydýnlýk yerlerde gezindim düþlerini býraktým gecenin sokulgan uysal kedi unuttu beni hiç piþman olmadým fýrlatýp attýðýma anlaþýlmaz miyavlamalar verecekti her kapý aralýðýndan baktýðýnda
nasýl bozuk bir yoldu kavgasý sürekli kendi gözünün içine bakmaktan ürkek insanlar þartlanýp önlerine konulan yemeði yemeye bir þey beklemeden öylece atacaklardý beklentilerini kuramadan düþünü ulaþamayacaklarý yere
tarihe gömülmüþ osmanlý’yý gösterecekti birileri geçmiþin yayýný gererek,okunu ileriye atmayý çoktan yerini almýþtý ok tarihin çöplüðünde
düþünecektim siz safsata derken gerçeðe bize bir köprü arayacaktým baðýmsýzlýk gibi, özgürlük gibi sözcüklerle nasýl kul olmaya alýþýr bir millet baðlarýný çöz(e)mez unutur baðýmsýzlýk uðruna atalarýnýn dökülen kanýný topraðýný, mezarýný vatan aþkýný!..
ey siz diyecektim uyanýn mezara dönen evlerinizde ulusça bir marþ söyleyin dað baþýný duman almýþ yürüyelim arkadaþlar zamanýdýr!..
04. 06. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.