Kapýsýnýn önüne biriktim nicedir Ama yalnýzlýðý da kapalý Biliyorum, sesim kulaklarýna deðil,kalbine ulaþmýyordu; Belki bu yüzden o içeride- Ben de dýþarýda büsbütün çýplaktýk. Demek ki,aramýzda yalnýzlýk dahi söz konusu deðildi. Ama neydi, Bir piyanonun tuþlarý arasýndan çýkagelen gözyaþlarý mý? Bir aralýk konuþtu sandým,belki hýçkýrýktý, karýþtýrmýþ da olabilirim. Daha sonra net bir ses duydum; "Çocukluðum yalnýz bir rüzgâr gülüdür" diyordu. Ben de ona konuþmalarýmdan bir dolu gerçek anlattým, Masal anlatmayý sevmezdim zaten,o da dinlemeyi sevmezdi; Gerçekleri anlattým,zaman geçmiþ üzerinden,uyumuþum. O da yanýma gelmiþ,baþý omzumda uyumuþ. Yine de hayret ettim; çünkü gerçekler uyutmazdý,ama o uyumuþtu,tabi ben de...
(Meral Meri)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.