yüreðimin meþalesini verdiðimden beridir, esaretim. gözlerim seni gördüðünden beridir, esirim. ne cinayettendir, ne de hýrsýzlýktan... yüreðinin dokunuþuyla kapandý kapýlar. zincirler bu yüzden baðladý ellerimi... sanmasýnlar ki karanlýklardayým! aksine her gün, güneþ batmadan tekrar doðuyor. sanmasýnlar ki dört duvar içindeyim! aksine özgürlüðün zirvesindeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice polat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.