Gelirsen ayakta aðýrlamam elbet. Ama býrakýp gidersen yarým da kalamam. Tam da olamam aslýnda. Düþüncelerime prangalar vuramam. Öyle bilmediðim yollara koyamam. Ya kaybolursa ? Arayamam. Kurduðum hayalleri yýkamam. Bitirmeden de sývayamam. Gülmem. Güldürmedin diyede kahrolamam. Gülemem de aslýnda. Ama aðlayamam da. Ardýma bakamam. Ardýnda da kalamam. Ýnan ki kýrmak istediðin yerden kýrýlmam. Kýrdýðým yerden de bir daha kýrmam. Kýrmakta istemem aslýnda. Anlatmazsýn anlarým. Ama anlamsýz kalamam. Tam da anlamlý olmam aslýnda. Vasat gülüþlerime ambargo koydurtmam. Asamam umutlarýmý, Yarýnlarýmý yakamam. Affetmeni bekleyemem. Affet de diyemem. Diyemem aslýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.