Delisin, dedi doktor!
• Düþüncelerin ve duygularýn karman çorman.
Canýn yandýkça gülmektesin, deliler gibi;
alkýþlýyorsun palavrayla peynir gemisi yüzdürenleri,
memleket ve memleketinde insanlýk gülünecek halde mi?...
sonra birden zýrlýyorsun dondurma isterim diye,çocuklar gibi...
• Ünlüyüm diyorsun, rengin ve dostluklarýnla,
hani nerede renktaþlarýn ve dostlarýn?
Düþenin dostu olur mu sanýyorsun? ...
• Ailenden, arkadaþlarýndan uzak duruyorsun
ve sosyal iliþkilerinden kopuyorsun,
ziyaretçilerini kovuyorsun,
Yanýna gelen diðer hastalarý da,
yapayalnýz yaþýyorsun bir kenarda.
Ýnsanlarýn sürekli olarak
sana zarar vermek istediklerini söylüyorsun,
içine acýlarý dolduruyorsun...
• kimselerin duyamadýðý,
bakýþlarýn fýsýltýlarý gibi,
kalbinde kopan fýrtýnalarýn ki gibi,
varolmayan sesleri duyuyorsun,
karþýnda bir sevgili görerek,
olmayan sevgiliye kara sevdalar çekiyorsun
ona þiirler yazýyorsun.
Kendini hala aþký yaþayacak yaþta sanýyorsun...
........
• Velhasýlý kelam;
Zihinsel bozukluklar yaþýyorsun ve depresyondasýn
Madem ki, öyle düþünüyorsunuz,
vaz geçiyorum iþte delilikten,
ben artýk,
akvaryumdaki mavi deðilim!
Ben bir zamanlar akvaryumdaki maviydim...
Þimdi ise tam ortasýndayým aþkýn
ve artýk rengim yeþil;
baharýn baþlangýcýndayým...
Ýkna edip de doktorlarý,
çýkabilirsem bu dört duvar arasýndan, hemen
evine gelip,
koca bir saksýnýn içinde çiçek olup
bir köþeye dikileceðim...