YALAN DÜNYA

Ey kaybolan yýllarým, geçip gittin doymadan,
Gözümü kör ettin de ,aðma yaptýn sormadan,
Verdin bana zulmünü çektim seni yormadan,
Ýki büklüm kamburum ,görmezsin yalan dünya.



Bak iþte önündeyim dizlerde dermaným yok,
Süründürdün peþinden yordun bedenimi çok,
Periþan hallerdeyim aç susuzum karným tok,
Söktürdüðün söküðü örmezsin yalan dünya.



Dilenerek kapýnda elimi açýp durdum,
Zamanýn dursun diye saati bile kurdum,
Bakan kördün oysa sen ,ben ise sana uydum,
Feleði tokadýnla dövmezsin ,yalan dünya.



Ýncittiðin kalbimi kat kat bandajla sardým,
Acýsýndan kahrolup son noktasýna vardým,
Çaresiz kaldýðýmda dertle hamuru kardým,
Baþýmý döndürdükçe, dönmezsin yalan dünya.



Bunca sýkýntýlara sanki bir ödül verdin,
Boyun eðen gülleri kurudukça hep derdin,
Huzur bulurum derken acý yýllarý serdin,
Sabrýna dayansam da ,övmezsin yalan dünya.



NESRÝN ÖNEM DEMÝR
21 05 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: