Ve şimdi gittim tüm şiirlerden kalem kokulu yalnızlığımla akasyameral
Ve şimdi gittim tüm şiirlerden kalem kokulu yalnızlığımla
Belki bir gün anýlarý karýþtýracaksýn Heyhat Benden bir iz bulamayacaksýn O gün iþte sen de yanacak yanacak aðlayacaksýn
Ellerinden nasýlda süzüldü hayat Tortularý kaldý avuçlarýnda Erittin buz gibi donuk gönlünü Ama ne çare bulamadýn eski beni Ben senden uzakta sen yalnýzlýðý Tadacak tadacak aðlayacaksýn
Ve þimdi gittim tüm þiirlerden Kalem kokusu sindi ruhuma Ardýmda yorgun argýn bir gönül býraktým Ve Ýstanbul’un orta yerinde yarým kalmýþ þiirler
Ve az önce þiir koktu istanbul sessizliði Þiir dudaklý gece öptü rüyamý Kâh erguvan rengine Kâh papatya saflýðýna büründü yalnýzlýðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.