seversin hem de öyle bir seversin ki an gelir susuz kalýr sevdiðin bulut olup üzerine yaðarsýn
veya karanlýktýr karamsardýr üþüyordur güneþ olup onun için yanarsýn
çabalarsýn çabalarsýn çabalarsýn
o aþktýr sevgidir sevgilidir dalýnda açan nazlý çiçektir
baktýkca gözlerin dalar gözlerine iki kiþilik bir dünya kurulur hayâllerinde aradýðýn mutluluðu onda buldum sanarsýn
bakarsýn bakarsýn bakarsýn
bazen de solar o hiç solmaz dediðin çiçeðin yapraklarý kifayetsiz kalýr güneþinin ýþýðý gözünün yaþý gerekirse topraðýna gübre olursun hem de hiç düþünmeden
dalýna damar damarýna kan canýna can olursun
gün gelir devran döner zaman geçer kara bir kedi girer aranýza kopar o çiçek dalýndan üzülürsün bitersin kara basanlar çöker üzerine aðýtlar yakarsýn
aðlarsýn aðlarsýn aðlarsýn
arkana dönüp geçen zamana bakarsýn ve onun topraðýnda kurumuþ bir bok olarak kaldýðýný o gidince anlarsýn...
Ýhsan Çaybaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsan45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.