hani gölgeler alkýþlar ya zamaný aynen öyle bir durumdayým.. yine de kopmuyor umut, kopamuyor depremin zelzelesinin kanadý gibi.. hüzünlere bulanmýþ bambaþka bir yas bu.. titriyor yüreðimin yamaçlarý titriyor.. kangren girmiþ soluðun damarlarýna.. durdurmuþ hayallere yol olan yeli.. kireçten olmuþ gözyüzü, çizilmiyor çizilemiyor artýk maviler grilerin arasýna.. nem kapmýþ öpücükler hasretliðin çölü niyaz eder gibi, yarene.. bir teselli ver bir teselli dese ne fark edecek yüzsüzlüðünden ödün vermekten gayrý.. belki yalana kurban olmanýn baþka bir þekli bu, çözülürken mazide gelecek dualara müracaat neyin nesi diye sorulmaz mý ki acaba deðiþmiyorsa deðiþtirilemiyorsa bazý þeyler gerçeklerin inadýna..
(Berlin,17.04.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.