bil ki eksik kalýr ilk baharlar olmadan gözlerinin haresi senden uzak geçen her an ömrümün þubat zemherisi
buz kesmiþ gecelerde yine esrik düþlerimin esiriyim trenlerin acý dolu ýslýklarý avuçlarýmda üþürken titrerim ve ben senden ayrý baþýmý yastýðýma ne zaman koysam kederli bir bulut gelir de dolar boþalýr göz bebeklerim
oysa ki her þey seninle bir anda baþladý yürek aþkýna yandý sevgisiz geçen ömrümün cam kýrýklarý gibi daðýldý acýlarým
sensiz gecelerimde hasretini çekerken içime sessizce rüzgarýn uðultusunda titrer içim bütün hücrelerimle ki bilsen ne çok acýlardan zaferlerle çýkýp da gelmiþtim bütün savaþlar benimdi ben sende bitmeden çok önce
sisli günlerime doðan bir güneþsin çið damlasý gibi gözlerin yüzümü esir alan kederlerimi döver gözlerimde gülen gözlerin
þimdi kaya diplerinde aðlar yüzüne hasret kalan gözlerim gece yýldýzlarý taksa yakama inan dinmez bende ki özlemin ve ben kendi içimde tükendikce yine sende filize dönerim sensizlikle ölürüm yar ve yine sevginle hayata dönerim
Hasan Ýpek onyedi nisan ikibin onbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.