“-Ayþedudu… Ayþedudu.. yaþýyor mu Ayþedudu? ” nerede nasýl, çoluk-çocuðu, durumu iki de bi yutgundu “-eyi” … “-eyi” dedim .. “-eyi þükür” dedim .. “-çoð eyi” “-çok þükür Allahým” diye gözyaþlarýna boðuldu sanýsýn Allahýn sabi sübyan çocuðu “-boþver hinci bunnalarý” dedim.. tesella uçu
“-baþýmýzda(hý) sýkýntýdan gonuþamadýk, çoluk-çocuk nasý, torunnar file haným nasý eyiler mi onu da getir(s)eydin bari” dedim .. “-demez olaydým, bi gahýrlandýkine çoluk-çocuðu uçurmuþ eyi kötü de gelip-getmez, görüþmezlerimiþ, torunnarýný yýllardýr görmemiþ ne eþ ne dos(t) gaderine nalet okudu tek bildiði öte dünnedekiler bi(r) de varýsa da yoðusa da Aþadudu da Aþadudu … (gara-ðuru þeyde ne bulduysa)
“olmayo” dedi “buradakýnnarýn üsdüne” geldiðinden file hanýmýn habarý yoðumuþ ki bi gamyon ýras gelmiþ zaba(hý)n zeherinde binivimiþ þöfer malline ha(y)dii elinde bi(r) ekme(ði)ne
“kimse kimsenin umurunda deði ha varsýn, ha yoksun þeer yerinde” dedi acýzlandý ellehem yeni garýynan da bek eyi deðilleriki “Aþadudu”su onun maraðý derdi … hinci el(im)den ne ðeli, adamca(ðý)za ne deyen, bi acýdým ký “vara Allaha ýsmarladýða gelmeseydi” dedim içimden Ismayýl hala o deli çocuðudu, ne bileyin görmediðimiz bilmediðimiz uçu “herkeþ yerinde sað”…, “halýndan memnin” sanýyoz ay bacým kýrk yýl geçmiþ bana ne gardaþýýmm halallýk isdedi, sarýldý elimi öptü, hankýmýz böyüðüz bilmen valla ben de “ben senin öpcedim ay bizim o(ð)lan” dedim de “sen baþda böyüksün önemli deði(l)” dedi “hoþçakalýn” dedi emme gönnü yoðudu getmeye,
melil melil bakýyo caymaya can atýyo, mahana arayo hani çýksa da biri “getme” dese gözümüzün içine içine bakýyo yalvarýyo aklýmýza gelse(ye) halý, halaa gözümün öðünden getmeyo ay bacýýým.. ** o ðün aðþam, herkeþler toplandý, evlerde insan galmamacasýna uðurlamaya gelmeyen yoðudu desem tavatir olmaz, inan osun.. çoluk-çocuk, herkes.. geþmiþden annatdý durdu görsen nassý ba(ð)rýna basdý köylü herkeþlerin hatýrýný sordu, annatdý güldürdü
kim kimidi, kim kimin o(ð)lu, kimin gýzý dedikleyin, söz temsil bi böbee gucana alýyo bakýþýndan bilirimiþ bu Feleklerden, hetda Gökmemetlerden, Macarlar garýþý(ðý) deye esmeri safirini sayývýrýyo “-heye valla bildin” deyoz.. ta öyle ay bacým.. bu Hacý Mamýtlardan bu Hacý Mamýdýn Osmannardan bu Gara Hacýlardan bu Gara Memetlerden bu Hacý Memetlerden bu Hacý Memeto(ðu)llardan bu Akmemetlerden bu Akosmannardan bu Kel Sülemennerden bu Kel Ariflerden bu Kel Dudulardan bu Arif Osmannardan bu Musduklardan bu Deliamatlardan bu Dýngýdýklardan
herkeþlerden annadaca(ðý) ne çok þey varýmýþþþ.. meresem herkeþ birbirine akrabayýmýþ aðþam Alicik yeðenindeydi ya o aðþam gelen herkeþin elinde bi(r) çýký hamýrsýz, çörek, ekmek, kumpir, yýmýrta, hakgaþ, mercimek, nofut, çöreðotu, kimde ne varýsa Allah ne verdiyse höyle herkeþ biþiyler çýkýlamýþ yoðurt, peynir, dolaz, fasille, tar(h)ana, bulgur, payam, köylük yerde baþga ne olacak þiþede süt, laylom içinde kese yoðurdu biþmiþ yumurta, saman içinde yumurta varýsa hiç eli boþ gelen yoðudu ille nasip olacak
resim için Sn Çamalan’a teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.