özge yanış

unutma
ýþýðý yuttuðunda zaman
ve indiðinde bedenine ferman
yanýnda olacaðým hep
öpeceðim gözlerini
ne çare
giderken anlayacaksýn beni



soracaksýn
rengi neydi sarmaþýklarýn diye
siyah çizgilerden baharlar yaþayacaksýn
binerek yavaþ giden taylara
bir yol ki
ne konup ne konaklayacaksýn



ellerimi
ellerimi tut
sadece bir sevda nar döktü üstüne
revanýn ayaz, revanýn karakýþ
çok çektin riyakâr sevgilerden
menzilinde üþüme











kasým




Sosyal Medyada Paylaşın: