Rahmanýn keremini lütfunu… Düþünerek edelim tevekkül Rahman ile olunca cümle iþler olur kolay olamaz müþkül Gönüller toplansýn Rahmanýn etrafýnda kazan yeni teþekkül Güvenme gücüne kuvvetine, Zamaný gelince yok olur sanma kendini herkül Can dediðin bugün var yarýn yok, Bir anlýk ecel ile yok olan Haydi, durmayalým tevekkül edelim, Ne büyüktür Rahman suphanallah Dökülür damla damla aðlarken ihlasla tövbe ile cümle günah Uç kanatlý böcekler gibi tövbe kapýsýna, Sonrasýnda koþ var Resul kapýsýna kavuþturur Rahman Onca beden saðlýðýna þükür et onca ter akmasýn boþa, Ýman ile koþ Tevekküle Ýman kapýnda gönlünde beklemez kapýsýn geç açmaya, Ömür solar aniden bir ok ile gidersin Gönlündeki iman üstünü örtme nefis þeytan dünya malý ile sen, Yanýlýrsýn rezil rüsva olursun sanma gülersin Gel gönlüm koþalým Rahmana secde ile gürül gürül Akla zarar fikirsizlik kapýsýnda beklemek imansýzlýk ile yok olmak Ne büyüktür Rahman Ne büyüktür keremi sonsuz Suphanallah Döker açtýðý tövbe kapýsý ile kulun günahýný Kerim olan yüce Allah Bir bilsen durmazsýn nefis þeytan kapýsýnda ah bir bilsen ey kul Eyleme gönlünü kendine nefisle þeytanla mezar Ýman sarayýnda gez dolaþ al gönlüne azar azar Dünyada deðil ölünce girilir mezara Kalu belada ki akdine sadýk ol haydi amil Ýman ile kul elbet olur kâmil Kýymet ver kullara ol kadri kýymet bilen, Rahmandýr kuluna deðer veren kadri cemil Bak kâinata Rahmet yaðýyor nur nur Rahman Batýndýr dünya aklý anlaþýlmaz ey kul Bahtý soldurur nefis þeytan imansýzlýk imandýr sana okul Gönlündeki kabullenemediðin sýzýya son ver imanla ey kul ol makul Dokunsun sana merhamet býrak kapatma kapýný Vicdan ile donat yapýsýný Açýlsýn gönül gözü Yakar imansýzlýðýn közü Ýman gönülde oku sen cüz cüz Olsun Rahman Resul yanýnda bakýlacak sende yüz Lain iblis önünde eðilme Seni yaratan o deðil Rahman önünde eðil Ezilme Rahman önünde eðil ol özgür Mehmet Aluç
Batýn: Allahü Teâlâ’nýn Esmâ-i hüsnâsýndan (güzel isimlerinden). His (duyu) organlarý ile hissedilemiyen, hayâl gücü ile hayâl edilemeyen, akýl ile anlaþýlamayan. Kur’ân-ý kerîmde meâlen buyruldu ki: Allahü Teâlâ Bâtýndýr. (Hadîd sûresi: 3)
Teþekkül: Belli bir varlýk ve biçim kazanma, kurulma, örgüt