Son baharlarý yaþayan yüreðim Bir baþka mevsimi baþlatýyor gözlerinde. Ýçimin yangýnýna düþen Kötü yaþanmýþlýklarý sonlandýran Serinleten, nefes aldýran , Bir buz parçasý. Her ihtiyacýmda duyulup özlenen. Günahlarý ve sevaplarýyla Yürekte yaþatýlan Tanrýsal bir çiçek oluyordun. Rüzgârým oluyordun Ýçimi coþturan adrenallerde Bir yaðmur oluyordun, Kurumuþ iklimlere hayat veren Seni, Uyumuþ çiçeklerin Rüyalarý gibi seviyordum. Bazen belirsiz tutulamayan , Hep arzu edilen, rüyalar gibi… En sýð derinliklerimde hayat bulan Hayat veren can gibi… Sýðýnaðým oluyordun. En derin göllerde En gizli özlemlerimde Fýrtýna sonrasý sokulduðum Sýðlýklarým oluyordun Bütün benliðimde Zerrelerimin her noktasýnda hissettiðim , Tutkum oluyordun Deli gibi çaðlayan coþkularýmda… Ben seni, O çocuksu bulduðun, Bu duyguyla seviyorum… Sen bilmiyordun
20 .07.2006 Jale Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.