kaypak suretlerinden hin oðlu hinlerin her kopuþta
baþlamýþ olur sevaplara serüven kimse fark etmese de
bu öyle bir þey ki hayatýn her kahpe günlerinden
tek tek intikam alýnmaktýr
ak ruhlarýn görkemine her diz çöküþte
hayatýn çirkinliklerini atarken bin bir gönle nurlar aktarmaktadýr
sonrasý mý sonrasý feleðe kafa tutmaktýr
ruhu Kur’ana verirken
koca bir ömrün pür pak olarak göklere yükseliþidir ruhlar çekilirken
geriye kalan ne olsun ki yok oluþ içine gömülür kötülüklerle
en güzeli benim diye girilirse kör nefisle ve hýrs gurur ihtiþamla et pazarýna
fani aþký ben yakalarým uðruna
oysa þehvete yönelmek Mecus bir ruhu doðurur iblisin ateþiyle
ve iblisle birlikte sýrt sýrta el vermektir cehennemin zebani siyle
yaðmurlarýn temizliyor yediden yetmiþe dek tüm kirlerimi
rüzgarýn da kurutuyorum ýslak olan bedenimi
k
a
ç
ý
k
olan kör nefsin aç gözlerine
i
n
a
t
tüm içimin içinin içiyle serildim meydana hak demini tutarak
bir gül görkemiyle
kansýz ve arsýz bülbüllere tahammülle geçerken anlar
uçuþup da dururlar Hakkýn yap emriyle
kovanlarla bal üretirken arýlar zikir ve birlik içinde geziyorlar
her halükarda öz nefsiyle dolanýyor kara kitaplý feleðin insanlarý
o nefsin fitnesi güzel gelmeseydi gözü aç insanlara
hiç Yusuf’u kuyuya atar mýydý öz kardeþleri
veyahut geçiciye duyulan heves için gerçekler hiç örtülür müydü?
ve de görkemli sayýlan bir fani aþk uðruna bin þehvetin kucaðýna sýðýnýlýr mýydý?
tanýmadýðý görmediði ve hissetmediði bir huysuz þeklin
kuyruk cilvelerin de kalýrken soluk soluða
hiç bir korku ve kaygý izi de bulunamadý doðrusu doruða
sanal dadýsý elinden hiç düþmez ki çirkefliðe iletiþimin de
ne sendekinin ne bendekinin bir temeli yok aslýn da
hayale kapýlmasý için fit lendiler iblislik yoluna
gurur kibir ve nefsi sinsice ne sokarken baðrýna
biz aþký yerde bulduk günahkar elmanýn tam da düþtüðü yerde
gitmedi bitmedi nefsi çektiren sihir bitmeyecek de
doymak bilmeyen gözün cebi mi kendimi dört nala gider
n
e
önemi var ki geriye dönüþü olmayan bir nesilde
bizim içimiz de hiç bulunmadý ki bir ihlaslý bir inanç aptalcasýna
gizli geçitler yaptýk ve gömdük gerçekleri hýrpalayarak
bir aptal görünüþlü palyaço tavrýyla
gök kah aðladý sicim gibi yalvararak
kah uyardý halimizi temelden sallayarak
geceleri gündüze çevirdik de yattýk gündüzün boþluðun da
çözmeseler de olur içimizde ki fetretimizi
biz hiç düþünmedik ki doðrul’ta bilelim yaþamýmýzý ve yöremizi
yok saydýk iman tahtamýzý nasýl olsa
has bildik hep boþ koþuþturmayý hep icra ederek
bir kez de olsa almadýk hiç kýsadan hisse
insana oðluna ne cami yaradý nede kilise
de hadi girin bakalým þöyle bir hizaya gayri an bu an
tüm bu yapýlanlarýn karþýlýðý için girilecek makberin kapýsýndan…
(01.04.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!