onnarýn ki öyle bi havaslýðýdý emme… o! ! o yok mu ooooo gavýr mezerinde yatasýca Hacý Deden Alý Dayým esgercilikdeykene barabar ha gerþi eben olacak gökcavýrýn halt etmesidir dee
“gonþu çocuðu a(ð)zýmýzýn öðünde olu(r) ðeder hemi de bize bakar gahrýmýzý çeker” deyeleg dutmuþ da kaþ cocuglu dul bobana verivimiþ gözeler gözeli gellebamý.. hemi de biliyon mu.. nassý oynadým-galgýdým düðünün de
bildiðimden mi len.. ha; iþde gellabamýn düðünü ya “gellebam gelin oluyoru” deye nasý(l) seviniyon görsen bi! aklým sýra gellebam uçu(n) umurumda mý.. kime gelin olduðu anam davýlýn öðünden alýp gediyo verip-alýp zokurdanýyo ben gene ilk fýrsantda yes-ediyon do(ð)ru davýlýn öðüne “gellabamýn düðününe” bilip battýðýmdan mý? aklým erdiðinden mi aklým erse.. bilsem gelin olmanýn ne demeð olduðunu çocuð aklý iþdee öyle olcak sanýyoduk zahýr..
gellebam ellere ðelin oldu el dediðim dee.. bi ðapý-gonþu dul birine düðününde oynadým içimi bi o yakar.. bi de senn..! ülen çocuk.. ülen Ismayýl..
bitecik gellabam nere ðetse peþine dakýlý(r)dým gucuðundan endirmezdi beni ya!.. oynamamýyýn düðününde akýl ermediðinden iþdee .. aklým erdi ereli hala eller gibi oynayaman düðünnerde …… kendi düðünümde bile .. o fakýt-bu fakýt.. her düðünü gellebamýn düðünü belledim
nerden habarý olcak;habarý mý var, ter(h)is oldu ðeldi Alý dayým.. …. merem oldu ðetdi, … anam ýramatlýg yatar gakar ileniridi” … “donuz mezerinde yatasýca” … “odu ocaa(ðý) kör galasýca” …, “gahrolasýca” … “yerler yeyesice”, … “boynu altýnda galasýca” … “gönenmeyesice” … “boynu altýna ðelesice” .. “gamyonnar adlýnda galasýca” .. “kökü kökme(ði) zürüyeti kesilesice” deye emme anan gapý ðonþu da olsa yedi ðat yabancýmýz bobana da varsa.. adý “gellabam” galdý, ah… ahh gözel gellebamm”
“-aklým ermezdi o zamannar, neyeyse iþdee o hep ma(h)çýp olu(r)du bana ne ðadar gönnümü almað isdese de “-len gara gardaþým” deye gucuklamað isdese ý ýhh.. “bin piþman olur bi ta etmecen desem de” narasýn, gurul meselemesi yapar etçemden geri galmazdým iþde gözeler gözeli gellabamýn içine ilitmezdim.. neyeyse..
bek eziyet ederdim zavallýya sanki boynunun obal borcu varýmýþ gibi yalvarý(r), hoþ görü(r)dü, içi yanardý, gýyamazdý sanki dayýma deðil de bana havasýdý bana deðil de dayýma sarýlý(r)dý sanki dayým deðil de ben yangýnýdým ona gözeler gözeli gellabamm… o da yandý ben de..
“-geçmiþ gitmiþ Mustafa abi sýzlayacak kemikleri kalmadý, hiç birinin Allah hepsinin hesabýný görmüþtür bari sen kendini günaha sokma ama yine de Allah rahmet eylesin hepsine” dedim
Resim için Sn. Ýbrahim Çamalan’a teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.