Benim ellerim tütün kokar, Dudaklarým þarap. Gece gibiyimdir ben karanlýk. Çoðu kez mutsuzumdur çoðu kez yalnýz, Bir iðde aðacý kokusudur tenimdeki ter damlasý. Ben senin gibi gül kokmam, Ama karanlýktan da korkmam. Bir türkü söylerim gecenin sahibsiz saatlerinde, Kaç kez vurulsam da ölmem ben. Düþerim en yüce yar tepelerinden, Düþerim de bir menekþe kucaklar beni. Geceye kurþun sýksan, Bir yýldýz doðmaz benim karanlýðýmda. Söyle gönlüme yar diye adýný yazdýðým, Söyle karanlýðýmda varmý sýn. Söyle iklimlerinde tutsak olduðum sevgili, Baharlarým da varmýsýn. Ey gözleri menekþe damlasý yar, Teninde tutsak ellerim, Saçlarýnda özgürlüðüm. Kýrlangýç fýrtýnam, Kiraz mevsimim. Söyle, Aþkýna aþkmýyým.____Þ.CyILMAZ/18.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.