Saatler výdý výdý konuþuyor baþucumda Geceyi susuyorum; kýmýltýsýz perdeler Önüm ardým ölü harf kalabalýðý Ýçimde yalpalýyor geçmiþ hikâyeleri Belki az biraz konuþmalýyým Az biraz benzemeliyim vazodaki imitasyon çiçeðe Ne çok kelime birikmiþ Ne çok rüzgâr aynamda Ne çok gece ne çok günah dilimin avlusunda…
Bekâr bir serzeniþ çocukluðumun elinde Bedenine sýðamýyorum serseri avazýnýn Parmak uçlarý donuk þiirlerin düþleri dalgýn Enkaza dönüþmeden yarýnlar Alýp ömrümün özetini atmak istiyorum Ýçimin uçurumundan Veda edip tüm gelinciklere…
Nazlý bir sab/ah kamçýlarken adýmlarýmý Eski baharlarýn taþlarý düþüyor boþluklarýma Gece uyanýp esniyor ayaz gülümsemeyle Alnýmda ayrýlýk cesetler dolusu Boynumda paslý zaman sükûtu Saçlarýmda yaralý bir kent uðultusu Bir kez olsun ölmeliyim kendi içimde Çýban olmadan suskunluk Bir kez olsun ölmeyim Gece akmalý sepya resmime…
Asýp duvara gölgemi Eski bir þarkýyý mýrýldanmalýyým Sonra yeniden gömmeliyim eski bir saksýya Çýrpýnýþlarýný nakaratlarýn…
Kim korur beni içimden…
Hzl KRDРSosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.